Pita vs Pris
Blijf op de hoogte en volg Priscilla
03 Oktober 2013 | Verenigd Koninkrijk, Sandy
Hallo allemaal,
Ik zit al bijna 2 weken in Engeland en ik ga nu pas beginnen met een blog. Beter laat dan nooit :)! Ik doe mijn stage in Stoke-on-Trent op Staffordshire University (Staffs afgekort).
Veel dingen gezien, gedaan en ontdekt. Een ‘korte’ samenvatting van de afgelopen dagen.
Het schuimfeest bij Virgo was voorbij en het werd tijd om de rest van mijn spullen in te pakken. Vroeg vertrokken en natuurlijk mijn telefoon vergeten (jullie kennen me). Gelukkig waren we Breda nog niet uit. Met de auto naar Calais gereden en een trein (le tunnel sous la manche) eerder gehaald, dus dat viel niet tegen. De treinrit duurde maar 35 minuten en toen opeens reden we aan de andere kant van de weg. De routebeschrijving naar Stoke-on-trent gaf een route om Londen heen aan. Merijn zijn woorden "Waarom erom heen als je er ook doorheen kan?". Door Londen gereden (Big Ben, London Eye etc.) en een lunch genuttigd.
We hadden met Yvonne in Stoke afgesproken om de sleutels te krijgen van ons huisje. Ons huisgenootje heet Dylan en is Nederlands (Bergen op Zoom). Na wat gesjouw en wat inkopen zijn onze kamers leuk geworden en we hebben een woonkamertje gemaakt van de 3e gedeelde kamer.
De eerste week bestond vooral uit mensen ontmoeten en de campus leren kennen. Verschillende markten met allerlei verenigingen en promotie teams. Veel gratis goodies en veel informatie over discotheken, bustijden en sporten. Een rondleiding van het Science Centre en de campus, een reisje naar Liverpool, een gesprek met mijn supervisor en een avondje stappen maken de eerste week compleet.
De tweede week begon gelijk goed. Met mijn supervisor met de trein naar Sandy geweest en het retourtje kostte 75 pond en bijna 6 uur (off peak hours). Treinen is dus duur, maar ik ga een railcard aanvragen waarmee ik 30% korting krijg als student. Gelukkig betaalde Staffs deze reis. Het was dan ook een meeting voor mijn project.
Mijn project gaat over een nieuwe tapelift (soort plakband). Deze moet er voorzorgen dat het analyseren van vezels van een plaats delict sneller en goedkoper wordt, zodat het in de forensische wereld veel toegankelijker wordt een vezelanalyse uit te voeren. Nu is vezelanalyse duur, omdat het tijdrovend is en wordt daarom alleen in speciale gevallen gedaan.
Op het lab werkt de nieuwe tape (easylift) goed, maar ze willen het nu in de praktijk gaan testen. Mijn werk:
- Klim een paar door een raamkozijn om te kijken hoeveel vezels je achter laat en hoeveel tape je nodig hebt.
- Als je de tape gebruikt is een FTIR analyse achteraf nog mogelijk (verstoren restanten van de tape niet de analyse)?
- Analyseer van 500 crime scenes 3 tapelifts. Deze tapelifts zijn door de technische recherche afgenomen op echte plaatsen delict waarbij inbraak een rol speelt en deze worden alleen afgenomen bij point of entrance. Dus ik ga genieten van 1500 plakbandjes die ik met een polarized microscope mag analyseren. Dit wordt in samenwerking met de politie gedaan en we hadden dus een meeting over deze trial. Dus ik word een echte laborant geen kinderspel meer op het lab, want ik wil geen fouten maken.
Razend enthousiast en ben me op dit moment aan het verdiepen in de theorie om straks zo goed mogelijk de bewijsstukken te analyseren (no pressure). Verder ben ik aan het wennen aan de Engelse cultuur , de mooie omgeving en aan het gebrek van mijn persoonlijke kok en verzorger (Nick).
And so the journeys begins!!!
Ohja het pita verhaal:
Na mijn eerste avond stappen vond een jongen het leuk om een pita kebab broodje op mijn hoofd te smeren zonder een reden. Het was een leuke avond tot dit moment. Ik had tegen mezelf gezegd dat ik hier de volgende dag om zou gaan lachen. Gelukkig heb ik dat ook meerdere malen gedaan. Ik had gelijk de titel voor mijn eerste blog. De inspiratie die je wel niet opdoet door een lekker vet broodje in je haar! Ik had de strijd met de pita verloren, maar na een douche was ik aan de winnende hand ;). Ik zie de pita na mijn eerste stapavond als een inwijding voor de UK. Wat staat mij nog meer te wachten?! :P
Ik zit al bijna 2 weken in Engeland en ik ga nu pas beginnen met een blog. Beter laat dan nooit :)! Ik doe mijn stage in Stoke-on-Trent op Staffordshire University (Staffs afgekort).
Veel dingen gezien, gedaan en ontdekt. Een ‘korte’ samenvatting van de afgelopen dagen.
Het schuimfeest bij Virgo was voorbij en het werd tijd om de rest van mijn spullen in te pakken. Vroeg vertrokken en natuurlijk mijn telefoon vergeten (jullie kennen me). Gelukkig waren we Breda nog niet uit. Met de auto naar Calais gereden en een trein (le tunnel sous la manche) eerder gehaald, dus dat viel niet tegen. De treinrit duurde maar 35 minuten en toen opeens reden we aan de andere kant van de weg. De routebeschrijving naar Stoke-on-trent gaf een route om Londen heen aan. Merijn zijn woorden "Waarom erom heen als je er ook doorheen kan?". Door Londen gereden (Big Ben, London Eye etc.) en een lunch genuttigd.
We hadden met Yvonne in Stoke afgesproken om de sleutels te krijgen van ons huisje. Ons huisgenootje heet Dylan en is Nederlands (Bergen op Zoom). Na wat gesjouw en wat inkopen zijn onze kamers leuk geworden en we hebben een woonkamertje gemaakt van de 3e gedeelde kamer.
De eerste week bestond vooral uit mensen ontmoeten en de campus leren kennen. Verschillende markten met allerlei verenigingen en promotie teams. Veel gratis goodies en veel informatie over discotheken, bustijden en sporten. Een rondleiding van het Science Centre en de campus, een reisje naar Liverpool, een gesprek met mijn supervisor en een avondje stappen maken de eerste week compleet.
De tweede week begon gelijk goed. Met mijn supervisor met de trein naar Sandy geweest en het retourtje kostte 75 pond en bijna 6 uur (off peak hours). Treinen is dus duur, maar ik ga een railcard aanvragen waarmee ik 30% korting krijg als student. Gelukkig betaalde Staffs deze reis. Het was dan ook een meeting voor mijn project.
Mijn project gaat over een nieuwe tapelift (soort plakband). Deze moet er voorzorgen dat het analyseren van vezels van een plaats delict sneller en goedkoper wordt, zodat het in de forensische wereld veel toegankelijker wordt een vezelanalyse uit te voeren. Nu is vezelanalyse duur, omdat het tijdrovend is en wordt daarom alleen in speciale gevallen gedaan.
Op het lab werkt de nieuwe tape (easylift) goed, maar ze willen het nu in de praktijk gaan testen. Mijn werk:
- Klim een paar door een raamkozijn om te kijken hoeveel vezels je achter laat en hoeveel tape je nodig hebt.
- Als je de tape gebruikt is een FTIR analyse achteraf nog mogelijk (verstoren restanten van de tape niet de analyse)?
- Analyseer van 500 crime scenes 3 tapelifts. Deze tapelifts zijn door de technische recherche afgenomen op echte plaatsen delict waarbij inbraak een rol speelt en deze worden alleen afgenomen bij point of entrance. Dus ik ga genieten van 1500 plakbandjes die ik met een polarized microscope mag analyseren. Dit wordt in samenwerking met de politie gedaan en we hadden dus een meeting over deze trial. Dus ik word een echte laborant geen kinderspel meer op het lab, want ik wil geen fouten maken.
Razend enthousiast en ben me op dit moment aan het verdiepen in de theorie om straks zo goed mogelijk de bewijsstukken te analyseren (no pressure). Verder ben ik aan het wennen aan de Engelse cultuur , de mooie omgeving en aan het gebrek van mijn persoonlijke kok en verzorger (Nick).
And so the journeys begins!!!
Ohja het pita verhaal:
Na mijn eerste avond stappen vond een jongen het leuk om een pita kebab broodje op mijn hoofd te smeren zonder een reden. Het was een leuke avond tot dit moment. Ik had tegen mezelf gezegd dat ik hier de volgende dag om zou gaan lachen. Gelukkig heb ik dat ook meerdere malen gedaan. Ik had gelijk de titel voor mijn eerste blog. De inspiratie die je wel niet opdoet door een lekker vet broodje in je haar! Ik had de strijd met de pita verloren, maar na een douche was ik aan de winnende hand ;). Ik zie de pita na mijn eerste stapavond als een inwijding voor de UK. Wat staat mij nog meer te wachten?! :P
-
03 Oktober 2013 - 14:28
Annika:
Hee Pris,
Wat leuk om wat te horen! Fijn dat je al zo enthousiast bent over het project! Het wennen aan de Engelse cultuur zal vast nog wel even duren tussen al die Geordie's daar, haha.
Veel succes weer met je project en we 'appen!
From Antwerp with love ;)
XXX -
03 Oktober 2013 - 15:56
Karin:
Hee meis, leuk om te lezen hoor, je blog! We gaan snel skype installeren en dan hoor je ons ook nog........ geniet ervan en doe je werk met plezier! Doei.........x -
03 Oktober 2013 - 18:18
Diana :
Heeee Pris! Good to hear from you!! En wat een verhalen al meteen! Succes vast met die super interessante en uitdagende opdracht! We know you can do it! :) x Diana (en Peter natuurlijk) -
03 Oktober 2013 - 19:27
Jan Kuijt:
Hoi Pris, leuk om je via je blog te kunnen volgen. Ben inmiddels in een Baantjer begonnen om een beetje in de sfeer te komen. Ben nog geen easylift tegen gekomen maar dat kan nog komen. Groetjes, Jan -
03 Oktober 2013 - 23:22
Sarah:
Hee Pris! Goed om te lezen dat je het naar je zin hebt :) Ben nu al benieuwd naar deel 2! Zou je laatste blog Pris vs Dessert gaan heten? Love -
04 Oktober 2013 - 23:43
Robin:
Hoi liefke, super tof om je zo te horen!
Ik kijk uit naar de rest van je 'toekomstige' verhalen!
x
-
10 November 2013 - 00:23
Elise Kuijt :
Hoi meissie
Leuk dit verslag, en dat we mogen mee genieten van de dingen die je daar beleeft.
Maak er wat van and have fun.
Liefs je ma xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
